Tuesday, 13 March 2018

स्मृती ...

भाकरीचा अष्टगंध शोधताना
पाय कधी छिलून गेले काही कळलेच नाही,
बाहेर लखलखता प्रकाश झिरपताना
काळजात अंधारले कधी कळलेच नाही.
जन्म देणारे टाकून गेले आकाशाच्या बाप्पाकडे,
गाऱ्हाणे गायचे कसे कळलेच नाही.
हरेक क्षण चिणलेत मेंदूच्या कपारींमध्ये,
स्मृतींना चुकवायचे कसे कळेलेच नाही...   

- समीर गायकवाड 

No comments:

Post a Comment

या फुलांमुळेच हे शहर शोभिवंत आहे!

अबोलीचं फुल एकटंच उभं होतं बसस्टॉपवर एक लिली आणि एक डेझी उभी होती थियेटरबाहेर, हाती मोबाईल घेऊन ! मंदिराच्या पायऱ्यांवर हात जोडून उभ्या होत्...