ओळखीच्या गल्लीतले हरवलेले घर..

         ओळखीच्या गल्लीतले हरवलेले घर

काही गल्ल्या ओळखीच्या असतात, तिथली काही घरे मेंदूत घर करून असतात.
त्यातही एखादं घर खास असतं.
तिथून कधी येताना जाताना उगाच शोध घेत असते नजर,
आपलं तिथं कुणी आता राहत नाही हे ठाऊक असूनही!
आपण रेंगाळतो,
नजरेत साठवतो तिथले दरवाजे, खिडक्या नि अंगण,
सुकून गेलेल्या वेली अन् हिरमुसलेली झाडं!
तरीही आपल्याला वाटतं की उघडा राहील दरवाजा कधी तरी
अन् खुली असेल खिडकी
फुलून येतील वेली नि झाडेही होतील हिरवीकोवळी!

पण असं घडत नाही.
दिवस वेगाने ढळत जातात..
ते घर काही केल्या पहिल्यासारखं भरभरुन नांदत नाही
पण मन मात्र भरुन येतं, पुन्हा पुन्हा!
डोळ्यांच्या ओलेत्या कडांत त्या घरातली माणसं तरळत राहतात,
आयुष्यभर!
______________________________________________

'त्या' गल्लीतून येणारा वारा माझे घर शोधित येतो
अंगणातल्या निशिगंधाची दोन फुले खिडकीत टाकून जातो
त्या फुलांना 'त्या' माणसांचा दरवळ असतो!

कधी गेलोच 'त्या' घरी
तर न विसरता तिथल्या आरशात डोकावतो
प्रतिबिंबात माझ्यासोबत 'ती' माणसंही दिसतात
आरसा ओळखीचे हास्य करतो नि माझे डोळे पाणवतात!
_________________________________________________

'त्या' घराच्या अंगणातल्या झाडांत रोज रात्री चंद्रमा वितळतो
घर पुन्हा आबाद व्हावे म्हणून आर्जवं करतो
हसणारी बहरणारी माणसं परतून यावीत म्हणून
चांदण्याही मुक्कामी राहतात, सकाळी त्यांची प्राजक्तफुले होतात!
_________________________________________________

सासरी गेलेल्या स्त्रीला तिच्या माहेरच्या घरासारखं
दिसणारं घर कुठे जरी दिसलं तरी
अख्खं माहेर तिच्या डोळ्यात टचकन गोळा होतं!
काळाच्या एका टप्प्यावर तिने मागे सोडलेले घर
वर्तमान नि भविष्यातही तिची सोबत करत राहते,
ती पुन्हा पुन्हा त्याची अनुभूती घेत असते!
____________________________________________

'तिला' निरोप दिला तेंव्हा ठाऊक नव्हतं
की, तिच्यासोबत घराचे घरपण देखील जाणार आहे!
काही माणसं घरातून गेली की
त्या घरांचे चैतन्य हरवते. उरतात भिंती, छप्पर आणि
आपल्या आठवणींचे उदास पारवे!
_______________________________________________

'त्या' घराची भिस्त आता पाहुण्यांवर असते
कुणी आलंच हिरवंकोवळं बहारदार
तर घरपणही परतलेलं असतं!
तेव्हढाच शिडकावा पुरेसा असतो
जिंदगानीशी मुकाबला करायला!

आपल्याला ठाऊक असतं की,
कधीकाळी 'त्या' घराने आणि 'तिने'ही आपली प्रतिक्षा केली होती
जेंव्हा हे कळते तेंव्हा आयुष्यभर आपण शोधत फिरतो
खरे तर आपल्या पाठीला तिचेच डोळे असतात
मागे वळून पाहताना आपण उगीच रडत नसतो!
______________________________________________

आताशा 'त्या' गल्लीत टुमदार घरे असतात
घरांना नावेही असतात.
कर्त्या माणसांची पदेही नेमप्लेटवर लिहिलेली असतात
झाडे असतात, पक्षांचे पिंजरे असतात
'कुत्र्यापासून सावध राहा'चे फलकही असतात
गेटसमोर अलिशान गाड्या असतात
सारं काही असतं!
पण तिथं जिवाभावाची माणसं कुणीच नसतात!

_____________________________________

'त्या' गल्लीतल्या घरांचे पाडकाम सुरू झाल्याची
बातमी जरी कळली तरी मन हळवे होते
इतके काय गुंतलेले असते की
काळजातही लागलीच एक खोदकाम सुरू होते!