अडचणी बऱ्याचदा
आल्या, संकटे आली
दरवेळी
त्यानं तिच्याकडं आर्त पाहिलं
अंतरंगी तुफान असूनही ती अबोल राहिली
जवळ बसून तिने, हातावर त्याच्या हात हळुवार ठेवला
तितकं पुरेसं होतं..
स्पर्शानं
वासना जशा जागतात
त्याहून
अधिक दुःखांचे कढही निवतात
दृढ
होत गेलेल्या सहवासाचा असाही अमीट ठसा असतो !
- समीर गायकवाड
अमावस्येच्या अंधाराचा त्रास काहीच नसतो मात्र
आकाश जेंव्हा लक्ष चांदण्यांनी
लखलखतं तेंव्हा
आपल्या एकटेपणाची जाणीव
अधिक तीव्र होते...
संवाद अर्ध्यात सोडून तू
गेलीस ती रात्र
अजूनही तिथेच रेंगाळते
आहे
रात्रीच्या त्या
वळणावरती तू कधीही आलीस तर
माझी सावली दिसेल तुला...
हवे तर विचार चंद्राला,
जो खिडकीतून दिसत असेल
तुला !
अंगणात कोसळलेल्या उल्का सांगतील तुला
घुटमळतोय तिथेच आत्मा माझा
!
- समीर गायकवाड
लग्न
होऊन ती सासरी गेलीय.
घरासमोरून
तिच्या जाताना,
खिडकीची
चोरटी नजर अजूनही माझ्यावर असल्याचे भास होतात.
अंगणातला
तिच्या,
म्लान
झालाय मोगरा अन ओसरलाय बहर अबोलीचा.
बिलोरी
सावल्यांतुनी वेलीच्या,
दरवळ
तिच्या लडिवाळ बटांचा वाहतोय अजूनही.
पहिल्या
माहेरपणाला आल्यावर,
तिच्या
सौंदर्याच्या शब्दकळा काळजात साठवून घेतल्यात.
तेंव्हापासून कवितेत माझ्या,
गंध
तिचा दरवळतोय....
रात्र सरपटताच देहावरती खडबडीत
गळून पडतो मोगऱ्याचा फणा
चंद्र रडतो कोनाडयात, छळतात उरलेल्या त्वचेवर सोलल्याच्या खुणा
कैक येतात, जातात ; छेडत राहतात विवस्त्र देहातली आर्त छंदवीणा
सकाळ दुष्ट होताच येतात मरणाची
सुखस्वप्ने, भरवित बाजार जुना !
गंधभारित वेदनांचा जत्था मळक्या
देहातला, कळवळतो पुन्हा पुन्हा...
त्या पावसाळी रात्री 'ती' आली होती, 'त्याला' भेटायला गडद झालेल्या अंधारात. बागेजवळच्या वर्दळीच्या कोनाड्यात. तिने टेक्स्ट मेस...
