Wednesday, 14 November 2018

दिक्कालाच्या सीमेवर


सोसाट्याच्या वाऱ्यानं झाडाची पानं न पानं उपसून काढली
डेरेदार जुनाट झाड मुळासकट उपसून निघालं
फांद्यावरच्या घरट्यांसकट कोसळलं
गहिवरलेल्या मातीने गर्भातली काही मुळं घट्ट धरून ठेवली

एक अवकाळी पाऊस काय झाला
मातीच्या गर्भातल्या मुळांनी जिंदाबादच्या घोषणा दिल्या.
आता लवकरच आभाळभर अस्मितेनं एक अंकुर फुलून येईल
अंधारलेल्या दिक्कालाच्या सीमेवर तेंव्हा मी उभा असेन, डोळ्यांचे दिवे घेऊन !

- समीर गायकवाड  

No comments:

Post a Comment

या फुलांमुळेच हे शहर शोभिवंत आहे!

अबोलीचं फुल एकटंच उभं होतं बसस्टॉपवर एक लिली आणि एक डेझी उभी होती थियेटरबाहेर, हाती मोबाईल घेऊन ! मंदिराच्या पायऱ्यांवर हात जोडून उभ्या होत्...