Friday, 21 December 2018

कढ


अडचणी बऱ्याचदा आल्या, संकटे आली

दरवेळी त्यानं तिच्याकडं आर्त पाहिलं

अंतरंगी तुफान असूनही ती अबोल राहिली 

जवळ बसून तिने, हातावर त्याच्या हात हळुवार ठेवला

तितकं पुरेसं होतं..  

स्पर्शानं वासना जशा जागतात

त्याहून अधिक दुःखांचे कढही निवतात

दृढ होत गेलेल्या सहवासाचा असाही अमीट ठसा असतो !


- समीर गायकवाड 

No comments:

Post a Comment

या फुलांमुळेच हे शहर शोभिवंत आहे!

अबोलीचं फुल एकटंच उभं होतं बसस्टॉपवर एक लिली आणि एक डेझी उभी होती थियेटरबाहेर, हाती मोबाईल घेऊन ! मंदिराच्या पायऱ्यांवर हात जोडून उभ्या होत्...