Wednesday, 10 February 2021
काळजाची बाभळ ..
कालच्या पावसाची नाही जमली वेचणी
स्वप्नांची झाली छाटणी
वाहून गेला जुंधळा, कांदा कोवळा
थरारल्या साक्षीच्या कातरवेळा
विस्कटल्या तुरी
पानगळल्या बोरी.
फड सैरभैर ऊसाचा
शिग तरंगला कडब्याचा.
पाखरांची शाळा बांधावर
घरट्याचं मढं झाडावर
मोडल्या माना वृक्षांच्या
विझल्या वाती दिव्यांच्या
आता पुन्हा रिती दावण
छळती तिचे जुनेच व्रण.
गोठ्याच्या छताला
आता टांगतो भविष्याला
तरीही पावसाचे या नुठले वळ
काळजाची झाली बाभळ....
- समीर गायकवाड
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
शहरातील बेघर भिकारी
शहरातील बेघर भिकारी रात्री रिकाम्या पोटी धुळकट आडोशांना झोपी जातात. दिवसभर ते इकडे तिकडे भटकतात रात्रीची झोपायची जागा सलामत राहू दे म्हणून...
-
वाळूतले ठसे तुझे, केंव्हाच मिटून गेले पण देहाचा गंध अजुनी दरवळतो किनाऱ्यावर त्या गंधवेडापायी तर, समुद्रास भरती येत नसेल ना ? तुला भेटलो...
-
पाऊस 'काळ्या माती'तही पडलाय आणि 'लाल माती'वरही त्यानं उच्छाद मांडलाय पुराचं पाणी मंदिरातही शिरलंय आणि मास्जिदीतही शि...
-
रुळाजवळ तुटून पडलेली ती बत्तीस पावलं चालून चालून भेगाळून चिरून गेलेली होती. त्यांच्या देहावरून रेल्वे गेली तेंव्हा ते थकलेले जीव निद्राधीन...
-
कालच तुझ्या शहरात जोरदार पाऊस पडलाय. मेघांना विचारलंस का, की ते कुठून आले होते ? पावसात चिंब भिजतानाची तुझी तस्वीर घेऊन मेघ सकाळीच परतले...
-
वेळ मिळताच मी बागेत चक्कर टाकून येत असतो. अलीकडेच एक गोष्ट प्रकर्षाने जाणवली, आपण दोघं ज्या बाकावर बसायचो, नेमक्या त्याच बाकावर आता एक तरत...

No comments:
Post a Comment