Wednesday, 24 April 2019

वीजेस आलिंगन..


पाऊस दिवसागणिक आक्रसत जाताच,

देहात झाडांच्या साकळते आभाळ,
सांजेस क्षितिजाच्या तळाशी,
दाटत जातात कळप लाल तांबड्या हत्तींचे
डोहात पाण्याच्या म्लान,
विरघळते त्रिकोणी प्रतिबिंब थकल्या पक्षांचे
थरथरती गायी गोठ्यात खाली घालून माना
डोळ्यात साठवत शुष्कचंद्र
पायवाट शेताची तरळता येते उचंबळून.
होतो मनात कोलाहल रित्या मेघांचा
कर्दमलेले पाय घेऊन स्वप्नात,

अंथरतो बिछाना कौलावर देण्या वीजेस आलिंगन .....

No comments:

Post a Comment

या फुलांमुळेच हे शहर शोभिवंत आहे!

अबोलीचं फुल एकटंच उभं होतं बसस्टॉपवर एक लिली आणि एक डेझी उभी होती थियेटरबाहेर, हाती मोबाईल घेऊन ! मंदिराच्या पायऱ्यांवर हात जोडून उभ्या होत्...