Wednesday 24 April 2019

वीजेस आलिंगन..


पाऊस दिवसागणिक आक्रसत जाताच,

देहात झाडांच्या साकळते आभाळ,
सांजेस क्षितिजाच्या तळाशी,
दाटत जातात कळप लाल तांबड्या हत्तींचे
डोहात पाण्याच्या म्लान,
विरघळते त्रिकोणी प्रतिबिंब थकल्या पक्षांचे
थरथरती गायी गोठ्यात खाली घालून माना
डोळ्यात साठवत शुष्कचंद्र
पायवाट शेताची तरळता येते उचंबळून.
होतो मनात कोलाहल रित्या मेघांचा
कर्दमलेले पाय घेऊन स्वप्नात,

अंथरतो बिछाना कौलावर देण्या वीजेस आलिंगन .....

No comments:

Post a Comment

हृदयस्थ दरवळ ..

त्या पावसाळी रात्री 'ती' आली होती, 'त्याला' भेटायला गडद झालेल्या अंधारात. बागेजवळच्या वर्दळीच्या कोनाड्यात. तिने टेक्स्ट मेस...