भाल्यांच्या टोकदार पात्यांनाच मी आपलेसे केले
तेंव्हा त्यांनीच लवून कुर्निसात मला केले....
आपल्याच माणसांच्या हाती शस्त्र माझे दिले,
तेंव्हा पाठीवर वार आधी त्यांनीच केले !
निद्रिस्त आत्म्यास जेंव्हा आवाहन बंडाचे केले,
त्यानेच तेंव्हा मला पांढरे निशाण दाखवले.
अभ्रात आकाशाच्या मळभ मनातले रिते केले,
अन गारदी नभातले घरात हळूच उतरले !
व्यथा सांगण्या माझी कोणासही वर्ज्य ना केले,
निरोप घेता कळले ते बहिरे ठार निघाले .
आपले म्हणून ज्यांच्या अधरी मस्तक टेकवले,
ते निखालस गळेकापू निष्णात निघाले !
घातक्यांच्या दुनियेत जेंव्हा मूक राहण्याचे ठरवले
तेंव्हा ओठांनीच दगा करून मज बाजारात उभे केले !
- समीर गायकवाड.
No comments:
Post a Comment