तू कुठेही असलास तरी
तुझ्या शिंगांच्या आकाशात
सूर्य डोलायाचा
तुझ्या डोळ्याच्या ओलाव्यात
मायेचा अबोल पारा पाझरायचा !
तू चालत निघालास
की सगळं शिवार सावध व्हायचं
पाने फुले झाडे पक्षी मुग्ध व्हायचे
साद गळ्यातल्या घुंगरांचा
त्यांच्या पंचप्राणात घुमायचा !
तू बसून जरी राहिलास
तरी अवती भवती
रानवारा घुमत राहायचा
तुझ्या पायाखालची माती
राकट खुरांना कवेत घ्यायची !
तू डोळे मिटून राहिला
तरी महादेव तुझ्या ठायी
चित्त चुकवून लपून राहायचा
तुझ्या पाठीवरचा भार
आपल्या खांद्यावर घ्यायचा !
तू कामास जुंपलेला असता
मानेवरचे जूं भरून येई
तरळत अश्रू त्यातही
चाबूक तुझ्या अंगावर ओढताच
वळ माझ्या कातडीवर कधी नुठायचा !
तुझ्या कष्टातून आम्ही खातो घास
बदल्यात त्याच्या तुला कष्टाचा श्वास
तुझ्या मेहनतीचे कसे फिटतील पांग
दाखव मार्ग तुझ्या ऋणातून उतराई व्हायचा
- समीर गायकवाड
No comments:
Post a Comment