Wednesday, 8 May 2019

आस


मेघांची झुंबरे आकाशाच्या देही

पक्षी आठवणींचे शोधिती घरटी   

कलता सूर्य गाई तुझीच विराणी. 

दिसशी तू मातीच्या अंकुरातही   

अन गायीच्या आसावल्या डोळी  

अमीट ठसे तुझे शुष्क पायवाटी  

तरी तरंग वाऱ्यावर म्लान नुठती     

भासे अवचित तू येशील परतुनी

झाले मन वेडे आस तुझी घेऊनी


- समीर गायकवाड.  

No comments:

Post a Comment

या फुलांमुळेच हे शहर शोभिवंत आहे!

अबोलीचं फुल एकटंच उभं होतं बसस्टॉपवर एक लिली आणि एक डेझी उभी होती थियेटरबाहेर, हाती मोबाईल घेऊन ! मंदिराच्या पायऱ्यांवर हात जोडून उभ्या होत्...