Wednesday, 8 May 2019

माती



मी पेरतो मातीत माझेच बालपण, उगवते तण जातीचे जिथे
मी रुजवितो बीज माझेच मनोमन, दडपतो कंठ मातीचा जिथे ....

मी पात्यात तग धरतो, पात्याचे होताच भाले कापतात जिथे
मी मुळात पुरूनि उरतो, मुळासकट देह कुस्करतात जिथे

मी मातीत एकरूप होतो, पुरतात देहाची लक्तरे मातीत जिथे
मी मरून पुन्हा उगवतो, देहास फुटतो विळा कोयता जिथे

मी शुष्क लाकूड होतो, खोवतात ज्याला कुऱ्हाडीपाते जिथे
मी गोतास काळ होतो, शिरच्छेद करुनी नाचतात लोक जिथे

मी देह मातीत मिळवतो, रंगलिंग जातधर्माच्या कबरी जिथे
मी पेरतो मातीत आता जीवन, सजवते माणसास माती जिथे !!

- समीर गायकवाड

No comments:

Post a Comment

या फुलांमुळेच हे शहर शोभिवंत आहे!

अबोलीचं फुल एकटंच उभं होतं बसस्टॉपवर एक लिली आणि एक डेझी उभी होती थियेटरबाहेर, हाती मोबाईल घेऊन ! मंदिराच्या पायऱ्यांवर हात जोडून उभ्या होत्...