Wednesday 8 May 2019

माती



मी पेरतो मातीत माझेच बालपण, उगवते तण जातीचे जिथे
मी रुजवितो बीज माझेच मनोमन, दडपतो कंठ मातीचा जिथे ....

मी पात्यात तग धरतो, पात्याचे होताच भाले कापतात जिथे
मी मुळात पुरूनि उरतो, मुळासकट देह कुस्करतात जिथे

मी मातीत एकरूप होतो, पुरतात देहाची लक्तरे मातीत जिथे
मी मरून पुन्हा उगवतो, देहास फुटतो विळा कोयता जिथे

मी शुष्क लाकूड होतो, खोवतात ज्याला कुऱ्हाडीपाते जिथे
मी गोतास काळ होतो, शिरच्छेद करुनी नाचतात लोक जिथे

मी देह मातीत मिळवतो, रंगलिंग जातधर्माच्या कबरी जिथे
मी पेरतो मातीत आता जीवन, सजवते माणसास माती जिथे !!

- समीर गायकवाड

No comments:

Post a Comment

हृदयस्थ दरवळ ..

त्या पावसाळी रात्री 'ती' आली होती, 'त्याला' भेटायला गडद झालेल्या अंधारात. बागेजवळच्या वर्दळीच्या कोनाड्यात. तिने टेक्स्ट मेस...