Wednesday 8 May 2019

माय ....


माय करता सैपाक चूल जळे पोटातुनी
धूर जाई चिपाडात रडे आभाळ बिल्गुनी
माय कापे पाचरूट झाके डोळा विळीचा
छिलता मायेची बोटे रक्त पात्यात येई
होता मायचा स्पर्श काटा येई भिंतीला
माय बसता चुलीपुढं, मातीलाही येई कढ
रित्या कढईत माय देई उकळी नशिबाला
कुठं बस्ला दडून जाग का रे येईना तुला
मायच्या तुलनेत देवा तू रे वाटतो खुजा

- समीर गायकवाड.

No comments:

Post a Comment

हृदयस्थ दरवळ ..

त्या पावसाळी रात्री 'ती' आली होती, 'त्याला' भेटायला गडद झालेल्या अंधारात. बागेजवळच्या वर्दळीच्या कोनाड्यात. तिने टेक्स्ट मेस...