Wednesday, 8 May 2019

माय ....


माय करता सैपाक चूल जळे पोटातुनी
धूर जाई चिपाडात रडे आभाळ बिल्गुनी
माय कापे पाचरूट झाके डोळा विळीचा
छिलता मायेची बोटे रक्त पात्यात येई
होता मायचा स्पर्श काटा येई भिंतीला
माय बसता चुलीपुढं, मातीलाही येई कढ
रित्या कढईत माय देई उकळी नशिबाला
कुठं बस्ला दडून जाग का रे येईना तुला
मायच्या तुलनेत देवा तू रे वाटतो खुजा

- समीर गायकवाड.

No comments:

Post a Comment

या फुलांमुळेच हे शहर शोभिवंत आहे!

अबोलीचं फुल एकटंच उभं होतं बसस्टॉपवर एक लिली आणि एक डेझी उभी होती थियेटरबाहेर, हाती मोबाईल घेऊन ! मंदिराच्या पायऱ्यांवर हात जोडून उभ्या होत्...